Osiągnięcia zawodowe i organizacyjne Jerzego Stachowiaka
W dniu 23 maja b.r., po długiej chorobie odszedł nasz kolega mgr inż. Jurek Stachowiak, niezwykle lubiany i ceniony specjalista w dziedzinie chłodnictwa, wentylacji, klimatyzacji, a w ostatnich latach również w obszarze pomp ciepła.
Jako jego przyjaciel i najbliższy współpracownik, uważam, że jestem Jurkowi winien przybliżenie tytułem podsumowania jego często mało znanych osiągnięć zawodowych, a przede wszystkim organizacyjnych na rzecz środowiska Wybrzeża, ale i szerzej – kraju.
Aby przejść do meritum, uważam, że na wstępie należy przybliżyć początki zarówno Jurka, jak i mojej chłodniczej przygody, którą rozpoczęła nauka w gdyńskim Technikum Chłodniczym (1966–1970). Kolejnym etapem były studia magisterskie na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Gdańskiej (1970-1975), zwieńczone uzyskaniem tytułu mgr inż. mechanika o specjalności „Aparatura Przemysłowa”. Warto przy okazji zwrócić uwagę na mało znany w kraju fakt, że utworzona w lutym 1953 roku na tej uczelni Katedra Chłodnictwa, była pierwszą taką Katedrą w Polsce. Jej kierownictwo władze uczelni powierzyły prof. Romanowi Lipowiczowi. Po ukończeniu Politechniki nasze drogi kariery zawodowej rozeszły się, Jurek rozpoczął pracę w firmie PBUCH w Gdyni, ja pozostałem na macierzystej uczelni.
Już po kilku latach spotkaliśmy się przy realizacji węzłowego problemu badawczego związanego z badaniami intensyfikacji procesu skraplania czynnika R22 na rurkach gęsto ożebrowanych dla skraplaczy morskich.
Takie były początki naszej współpracy, które zaowocowały wieloma przedsięwzięciami na rzecz środowiska, a oto najważniejsze z nich odniesione do osoby Jurka, który m. innymi był:
- Współzałożycielem „Krajowego Forum Chłodnictwa – Związku Pracodawców” (w roku 2000). Przez wiele lat brał aktywny udział w pracach tej organizacji na rzecz środowiska branżowego, jako Członek Zarządu, Rady Nadzorczej i Sądu Koleżeńskiego. Od 2003 roku był cenionym ekspertem KFCh.
- Współtwórcą Gdańskiego Centrum Szkoleń i Certyfikacji dla chłodnictwa, klimatyzacji i pomp ciepła, działającego pod egidą Krajowego Forum Chłodnictwa (działa od 2003 roku). W tym okresie przeprowadzonych zostało ok. 450 szkoleń, w których uczestniczyło ok. 5500 osób przede wszystkim z Pomorza, ale i innych regionów kraju np. Śląska.Ogółem świadectwa kwalifikacji i certyfikaty kompetencji uzyskało ok. 4400 osób. W
- Ośrodku tym opracowano m.in. kompletną dokumentację Modułowego Systemu Szkoleń i Certyfikacji wdrożonego następnie w innych ośrodkach w Polsce.
- Współtwórca, i Z-ca Redaktora Naczelnego i wydawca (firma MASTA”) czasopisma „Technika Chłodnicza i Klimatyzacyjna”, ukazującego się od 1994 roku (ogółem do 2021 roku ukazało się 300! jego numerów). Na łamach pisma promowano m.in. wyniki wyróżniających się prac dyplomowych, głównie absolwentów Politechniki Gdańskiej i Akademii Morskiej w Gdyni.
- Współtwórca i wydawca (firma MASTA) oryginalnej w kraju „Biblioteki TCHiK”, w ramach której od 1997 roku ukazały się 23 pozycje książkowe w dwóch seriach, jako poradniki i monografie.
- Współorganizator na Politechnice Gdańskiej 67 seminariów środowiskowych w ramach cyklu „Chłodnictwo, Wentylacji i Klimatyzacja XXI wieku”. Spotkania te odbywały się od 1999 r. i były adresowane do nauczycieli akademickich, doktorantów, studentów specjalności i praktyków z Trójmiejskich firm branżowych. Seminaria prowadzone były przez przedstawicieli wiodących krajowych i zagranicznych firm branżowych oraz wybitnych specjalistów ze środowiska naukowo-badawczego.
W przypadku każdej aktywności dla osób ją tworzących, niezwykle ważny jest fakt jej zewnętrznego DOCENIENIA, co niestety w Polskich warunkach nie jest standardową praktyką. Jako osoba bezpośrednio związana z tymi licznymi, wyżej wymienionymi, a zrealizowanymi z sukcesem aktywnościami, w tym zakresie mogę przywołać jedynie i aż Medal Prezydenta Miasta Gdańska, przyznany przez Pana Prezydenta Pawła ADAMOWICZA Wydawnictwu MASTA w roku 2004 z uzasadnieniem „za istotny wkład w rozwój gospodarki oraz gdańskiej myśli naukowej”.
Wspominając na wstępie tego szczególnego opracowania, jako przyjaciel zmarłego i najbliższy jego współpracownik, na koniec w podsumowaniu pozwolę sobie na opis cech Jurka jako kolegi i współpracownika, to:
- osoba o niewątpliwie ogromnej wiedzy i doświadczeniu praktycznym;świetny i niezwykle skuteczny organizator, przede wszystkim szkoleń i egzaminów prowadzonych przez GCSziC;
- posiadający rzadką umiejętność łatwego nawiązywania rozmowy, niezależnie od poziomu wykształcenia partnera;
- niezwykle konkretny w rozwiązywaniu bieżących problemów, zarówno natury technicznej jak i o charakterze logistycznym;
- świetny Kolega, zawsze skłonny do pomocy, a przy tym osoba niezwykle skromna;
- ceniony egzaminator przez osoby ubiegające się o certyfikat kompetencji;
- niezwykle pracowity.
Słowem, przez lata bliskiej współpracy wiele pozytywnych cech uczyliśmy się wzajemnie od siebie z korzyścią dla efektu końcowego danego przedsięwzięcia np. w postaci kolejnego numeru czasopisma, czy kolejnej książki. W tym miejscu chciałbym wyrazić szczególne podziękowanie Krajowemu Forum Chłodnictwa za udaną wieloletnią współpracę w zakresie szkoleń i certyfikacji personalnej. Fundacji Ochrony Klimatu PROZON oraz wielu firmom branżowym aktywnie wspierającym w/w przedsięwzięcia, które poprzez nadsyłanie materiałów technicznych i zamieszczanie reklam współtworzyły nasze pismo i wspierały wydawanie kolejnych pozycji książkowych naszej specjalistycznej biblioteki. W imieniu naszego Zespołu dziękuję firmie AVICOLD z Cieszyna za przygotowanie i możliwość przeprowadzenia w jej siedzibie wielu szkoleń GCSziC, również za zorganizowanie interesujących seminariów dla studentów na Politechnice Gdańskiej.
Szczególne słowa podziękowania kieruję dla Joli, małżonki Jurka za niezwykłą cierpliwość i wspieranie tych licznych i czasochłonnych przedsięwzięć, których był inicjatorem i wykonawcą wraz z naszym Zespołem.
Reasumując: niewątpliwie swoją działalnością Jurek Stachowiak aktywnie współtworzył historię naszego, zarówno Wybrzeżowego jak i szerzej krajowego chłodnictwa, klimatyzacji oraz dziedzin im pokrewnych.
Jurku, żegnam Cię w imieniu własnym i swoich bliskich oraz całego naszego gdańskiego Zespołu.
Dziękuję za Twoją z nami obecność, za to że wzajemnie się wspierając i dopingując, stworzyliśmy dzieła godne naszych poprzedników, uczniów prof. Romana Lipowicza. Dla mnie osobiście w wielu aspektach naszej współpracy stanowiłeś inspirację.
Dziękuję, że było mi dane spotkać się z Tobą podczas mojej życiowej wędrówki, dziękuję za to że byłeś.
Zenon BONCA z Zespołem